به گزارش دیده بان معماری به نقل از عصر ایران– از قرن یازدهم میلادی، ساکنان روستای بت ترانگ در ویتنام به حرفه تولید سرامیک و سفالگری شهرت داشته اند. نسل به نسل تکنیک ها و دانش این فن و هنر به آیندگان منتقل شده و تکامل یافته است.
هنوز هم بسیاری از خانواده ها در این روستا مشغول سفالگری هستند. اهمیت این صنعت و هنر تا جائی است که موزه ای به نام موزه سفال بت ترانگ در این منطقه ساخته شده تا کارهای هنرمندان را به نمایش بگذارد و تاریخ دهکده را بازگو کند.
معماری هوشمندانه ساختمان موزه در نوع خود بی نظیر است و کاملا با الهام از شرایط گل روی میز و چرخ سفالگری شکل گرفته است.
دستیابی به بیشترین میزان نور طبیعی و همچنین استفاده از تکنیک های سنتی برای تسهیل جریان هوا و محیطی خنک در ساختار سازه مورد توجه قرار داشته است.
این ساختمان مجهز به رستوران، سالن هنرهای نمایشی، موزه و روف گاردن است.
مساحت کل زمین پروژه 3380 متر بوده است.
نمونه ای از کارهای سفال در روستای بت ترانگ
