نام: کافه گالری (ساختمان الف) | سرزمین سبز صدرا/
آدرس: شیراز، شهر جدید صدرا /
شرکت مشاور: مهرداد ایروانیان و همکاران/
معمار: مهرداد ایروانیان
تیم طراحی: محمدحسین بهمن‌پور، افروز طباطبایی، شیما شرف‌زاده، زهرا نعمت اللهی، رضا فریور، اسماعیل شبانی/
طراحی منظر: مهرداد ایروانیان
تاریخ شروع و اتمام طراحی: ۱۳۸۵ – ۱۳۸۴ /
تاریخ شروع و اتمام اجرا: ۱۳۹۴ – ۱۳۹۲
مساحت زمین: ۴۶۱۷۸۷ مترمربع/
مساحت ساخته شده: ۷۴۰ مترمربع/
نوع: عمومی/
مهندس سازه: چنگیز سپهر
تاسیسات مکانیکی و الکتریکی: محمد صادق فخارزاده
نورپردازی: کاوه احمدیان
مدیر اجرایی: داریوش رحیمی/
نظارت: ساسان شاپوری‌نیا، سعید اقبال‌پور/
گرافیست: زهرا شوکت
تصاویر سه بعدی: محمدحسین بهمن پور
عکاس: سوزان ایروانیان، کیوان قرایی نژاد/
کارفرما: داریوش رحیمی/
مصالح: بتن، فلز، سنگ گچ، شیشه /
«سرزمین سبز» یک مجموعهی چندمنظوره با مساحت ۴۶۱۷۸۷ مترمربع، واقع در شهر جدید صدرا است. شهر صدرا در سال‌های دهه‌ی هفتاد برنامه‌ریزی شده و در هجده کیلومتری شمال غرب شیراز واقع شده است. تاکنون مجموعهی «سرزمین سبز» نقش مهمی در تقویت جاذبه‌های گردشگری این شهر جدید ایفا کرده است. این مجموعه با هدف کالبدبخشی به تم نمایشگاهی طراحی شده که امکاناتی نظیر رستوران گالری، کافه گالری، مرکز تفریحی، ورزشی و تجارتی دارد.
فرآیند طراحی با رویکرد صراحت بیان شکل گرفته که این ایده قابل تعمیم به وجوه مختلف پروژه از جمله مصالح و کارکرد است. بنابراین در مجموعهی سرزمین سبز، به هر فعالیت یک بدنه‌ی واحد اختصاص داده شده و مجموعهی این احجام در کنار هم یک کل واحد را خلق می‌کند. «تطبیق» و «اختلاط» مهم‌ترین موضوعاتی هستند که در مقیاس‌های مختلف از وضعیت این مجموعه در ذهن متبادر می‌شود. قرارگیری بناها در بستر، چیدمان آن‌ها در جوار یکدیگر و جای‌گیری کل مجموعه در بستر طبیعی شهر صدرا مصادیق این گزاره هستند.
مجموعه از چند بنای مجزا تشکیل شده است: رستوران گالری، کافه گالری، مجموعه اقامتی، هتل، مرکز فرهنگی-نمایشگاهی، ساختمان اداری، مجموعهی ورزشی و سالن‌های مراسم و گردهمایی.
طراحی «سرزمین سبز» از سال ۱۳۸۴ آغاز شده و عملیات ساخت آن از سال ۱۳۸۶ بر اساس اولویت‌بندی زمانی کلید خورد. تا کنون پنج بنای مجموعه ساخته شده و از دو بنا بهره‌برداری شده است.
بخش جنوب شرقی سایت به فعالیت‌های گردهمایی اختصاص داده شده و سالن‌های مراسم در این قسمت قرار گرفته‌اند. مرکز فرهنگی- نمایشگاهی نیز که همزمان با مرکز گردهمایی در سال ۱۳۹۲ افتتاح شده، در بخش جنوبی قرار دارد. در مرکز سایت کافه-گالری و در مجاورت آن نمایشگاه واقع شده است. ارتباط میان این دو قسمت با تعبیه‌ی یک پل تقویت شده است. لکه‌های اقامتی مجموعه در بخش غربی و شمالی و تسهیلات ورزشی و اداری در بخش جنوب غربی مکان‌یابی شده‌اند که در آینده تکمیل خواهند شد.
ساختمان الف – کافه گالری:
در بلندترین نقطه سایت واقع شده، و در سه طبقه طراحی گردیده که طبقه همکف به کافه و اول به گالری اختصاص دارد. مساحت کل ۷۴۰ مترمربع و سطح همکف ۲۹۲ مترمربع است. در طبقه زیرزمین که در یک سمت با همکف مسطح است (بدلیل شیب) یک رستوران به مساحت ۱۷۰ مترمربع وجود دارد. کافه گالری به طرق مختلف به ساختمان نمایشگاه (ب) وصل می‌شود. پل ارتباطی از روی سقف نمایشگاه (ب)و رامپ و پله و پل متحرک دیگری که از سکوی جانبی ساختمان به آن متصل می‌گردد.
قطعات نما متحرک هستند و با چرخش می‌توانند شکل ساختمان را متغییر کنند. ساختار متحرک دنباله کانسپت سلسله ساختمان‌هایی است که از سال ۲۰۰۲ به اشکال مختلف بروز پیدا کرده‌اند. خانه شماره ۳، خانه ک ؟، خانه د ؟، رستوران دیوال، بدنه ساختمان فلزی است و یکپارچگی آهنی کروژان را دارد. با وصف استفاده از اشکال خالص برای جدا نگهداری قطعات از یکدیگر؛ و چه سازمان فضایی که سطوح عملکردی متفاوت را دور از یکدیگر نگه می‌دارد و تعمیم آن به حد برونی ساختمان این موتیف در تمامی وجوه تکرار می‌گردد، مگر اتصال عمودی که پلکان است و پیوند دهنده خارج از متن جداسازی‌ها است، در این حال شاهد بروز تاهای متعدد برای انتقال یک مرحله به مرحله‌ی دیگر هستیم. ساختمان کمترین گوناگونی مصالح را دارد و با محدود مصالحی سطوح پایانی را ارائه می دهد. واقع شدن ساختمان بر بلندا موضوع منظر را به میان می‌آورد و رابطه درون با منظر که در جهات مختلف به دلیل وسعت و نوع آن عکس العمل های را برای ارتباط مطرح می‌گردد. دسته بندی بازشوها برای پارینه‌های منظره. قطعات جدا در همه جا یعنی جداسازی منظره، عملکرد، احجام. بیرون نیز از درون تقسیم می‌شود منظره به قطعات دلخواه در می‌آید.
منبع: سایت معماری معاصر ایران caoi.ir